„Korczak” - zespołu 7x77, to piosenka, której słowa pochodzą z wiersza „Kartka z dziennika Akcji” żydowskiego poety Władysława Szlengla, opisującego ostatni marsz Janusza Korczaka z dziećmi, podczas likwidacji getta warszawskiego w 1942 roku. Utwór inspirowany niezwykłą postacią Janusza Korczaka, wybitnego pedagoga (walczącego o prawa dziecka), pisarza, lekarza, myśliciela i opiekuna dzieci, który, mimo propozycji ucieczki ze strony niemieckich władz, nie opuścił do końca swoich podopiecznych z warszawskiego Domu Sierot. Jego ostatni marsz wraz z dziećmi z Domu Sierot przy ul. Siennej 16 na Umschlagplatz w dniu 4 sierpnia 1942 roku stał się na zawsze symbolem godności, miłości i heroizmu. Kobieta idąca wraz z dziećmi, którą umieścił Tomasz Wysocki na swoim teledysku, to Stefania Wilczyńska, która również, jak Korczak, nie opuściła do końca swoich wychowanków. Janusz Korczak zginął wraz ze swoimi dziećmi 7 sierpnia w niemieckim obozie zagłady Treblinka. Obecnie istnieje w Polsce około dwustu placówek noszących imię Janusza Korczaka jako swego patrona.
Janusz Korczak znany był z tego, że kiedy w getcie warszawskim panował ogólny głód, jego dzieci z Domu Sierot nigdy głodu nie cierpiały, ponieważ on sam - często w niegodnych warunkach - organizował im jedzenie. Nierzadko zmuszony był wręcz do żebrania. Zapytany kiedyś przez jedną z osób, do której Korczak zwracał się o pomoc: „Pan nie ma godności?!”, odparł: „Ja nie mam godności, ja mam dwieście dzieci do wykarmienia”.
„Żegnamy tych wszystkich, którzy już odeszli lub niezadługo odejdą, aby nie powrócić. Żegnamy ich przed długą i daleką podróżą. A imię tej Podróży – Życie. Wiele razy myśleliśmy nad tym, jak żegnać, jakich rad udzielić. Niestety, słowa biedne są i słabe. Nic wam nie dajemy. Nie dajemy Boga, bo Go sami odszukać musicie we własnej duszy, w samotnym wysiłku. Nie dajemy Ojczyzny, bo ją odnaleźć musicie własna pracą serca i myśli. Nie dajemy miłości człowieka, bo nie ma miłości bez przebaczenia, a przebaczać – to mozół, to trud, który każdy sam musi podjąć Dajemy wam jedno: Tęsknotę za lepszym życiem, którego nie ma, ale kiedyś będzie, za życiem Prawdy i Sprawiedliwości. Może ta tęsknota doprowadzi was do Boga, Ojczyzny i Miłości. Żegnajcie, nie zapominajcie”.
(Tymi słowami żegnał Janusz Korczak wychowanków Domu Sierot opuszczających zakład w 1919 r.)
7x77 - KORCZAK
Tekst: Władysław Szlengel
Muzyka: Tomasz Wysocki & AI Mik,
mastering: Tomasz Wysocki
Teledysk: Tomasz Wysocki
Materiał zamieszczony na prośbę Tomasza Wysockiego oraz wrocławskiego poety Michała Kozłowskiego.
W teledysku wykorzystano materiały udostępnione przez Muzeum Warszawy: https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/